Lisette van Grasstek – psychiater ECT-Centrum en Mentrum
“Ik ben in 2013 gaan werken op de LIZ*-afdeling. Het werd mij toen voor het eerst duidelijk dat het voor de meeste mensen, die bij Inforsa opgenomen worden, niet tot nauwelijks mogelijk is om ECT-behandeling te krijgen in een regulier ziekenhuis. Dit komt voornamelijk door de ernstige agressiedoorbraken waar deze patiënten geregeld mee kampen. Ik heb toen met eigen ogen de noodzaak tot het hebben van een eigen ECT-centrum binnen een beveiligde setting als Inforsa gezien.”
Werken bij het ECT-centrum
“Na de afronding van mijn opleiding ben ik sinds eind 2019 één dag per week als psychiater gaan werken bij het ECT-Centrum. Ik ben geregeld zeer onder de indruk van het effect van de ECT-behandelingsmethode. Je ziet het resultaat goed, doordat bijvoorbeeld cliënten eindelijk weer op de afdeling kunnen en mogen komen, dagbesteding volgen of zelfs verlof krijgen om naar familie te gaan. Zeker bij cliënten met een langdurige en heftige voorgeschiedenis is het heel mooi hier onderdeel van uit te mogen maken.
Ik vind het werken op deze afdeling ontzettend mooi. Het is zo indrukwekkend om te zien dat je mensen kunt helpen die vaak min of meer ‘opgegeven zijn’ en je deze groep toch een kans kunt geven. Je ziet dan dat de kwaliteit van leven voor deze groep ontzettend verbetert. Dit komt niet alleen door de ECT-behandelingen, maar ook door andere verplegingsmethodes maar vooral, het lef van de medewerkers om mensen te helpen met het af laten nemen van agressie, achterdocht, depressieve gevoelens en ga zo maar verder. Iedere patiënt wordt hier op een humane manier benaderd en zal door deze methode ook anderen humaner gaan benaderen.
In principe kan iedereen in aanmerking komen om bij ons behandeld te worden. Wel hebben we met name expertise in patiënten die ontwrichtend gedrag kunnen tonen en een voor wie opname binnen een reguliere opnameafdeling niet mogelijk is. Bij Inforsa is zowel het personeel als het materiaal er zo op ingericht dat we ook mensen kunnen behandelen die een agressieve impulsaanval krijgen. Dat is bij een regulier ziekenhuis vaak gewoon niet mogelijk.”
*Langdurige Intensieve Zorg, een niet-forensische, hoog beveiligde derdelijns kliniek waar opnames vrijwel uitsluitend plaatsvinden binnen een gedwongen kader.
